Water als Thuiskomen
Water heeft me altijd al getrokken.
Turen over de zee, kijken naar de glinstering van de zon in een meertje, minutenlang gehypnotiseerd stilstaan en luisteren naar het stromende water van een rivier of beek. Water voelt als thuiskomen.
Ook vanochtend weer, tijdens mijn wandeling in het dal aan de voet van de bergen. Hoe dichter ik bij het water kom, hoe meer ik de tranen voel opkomen. Vreemd misschien, maar ondertussen weet ik hoe het komt. Waarom nabij water zijn me zo raakt en me een gevoel van thuiskomen geeft. Daarover zo meer. Eerst verder met mijn wandelavontuur.
Ik loop een tijdje langs de beek en geniet van de zon die door de bladeren schijnt, de rust van het alleen zijn (mijn man staat op de piste – sneeuw wint bij hem van water), het kletteren van het water dat zich een weg baant langs de rotsblokken. Een klein zaadje plant zich in mijn hoofd: zou ik een plek kunnen vinden waar ik nóg dichterbij het water kan komen?
Dan loop ik over een bruggetje. Onder me klettert het water van hogerop naar beneden. Ik kom dichterbij...
Nog dichterbij
Even verderop zie ik een opening tussen de bomen, een idyllisch plekje aan de beek met grote rotsblokken. Perfect om te zitten en gewoon te zijn. Misschien kom ik dan wel zo dichtbij dat ik het water ook kan voelen.
Er is alleen één obstakel: een kleine helling zonder pad. Geen gebaande weg. En dus begint het gesprek met mezelf: Wat houdt me tegen? Uitglijden? De mening van anderen? Mag dit wel? Maar mijn behoefte om dichterbij het water (en dus mezelf) te komen wint. Oké, in het ergste geval glijd ik uit, valt mijn telefoon in het water en lig ik hier bewusteloos... Mijn man heeft er geen last van, die staat lekker op zijn snowboard en weet niet eens waar ik ben.
Mijn denken is een ster in rampscenario’s bedenken, maar mijn intuïtie is een ster in ‘rebels zijn’ en gewoon doen wat goed voelt. Dus, daar ga ik. De afdaling lukt. Hoe dichterbij ik bij het water kom, hoe meer een sereniteit over me heen komt. Alsof een geliefde een warme deken om mijn schouders legt. Dit is het. Licht en liefde. Een gevoel van compleet zijn.
Ik neem de plek in me op. Ogen dicht. Ruiken, horen, voelen. Maar ik moet nóg dichterbij kunnen. Het water is te koud om zomaar in te stappen (die ervaring heb ik de dag ervoor opgedaan🥶), maar dan valt mijn oog op een rotsblok midden in de beek. Een perfecte plek om te zitten.
En daar begint mijn brein weer: Zou je dat wel doen? Straks glijd je uit, verlies je je telefoon en je bankpasjes, word je meegesleurd door de stroming... Mijn intuïtie haalt haar schouders op. En dus klim ik op de rots en ga zitten. Minuten verstrijken. De zon op mijn gezicht, de kracht van het stromende water om me heen. Tijd bestaat hier niet. Dit is mijn element. Hier laad ik op, hier voel ik me heel.
Waarom water?
Is het toeval dat ik altijd naar water word getrokken? Nee. Iedereen heeft zo’n plek in de natuur die resoneert met wie je werkelijk bent. Diep van binnen, voorbij alle aangeleerde patronen en overtuigingen. Het heeft te maken met je zielsoorsprong.
Mijn man voelt zich thuis in de sneeuw, ik bij stromend water. Een tijdje geleden heb ik een zielsblauwdruk laten maken en dat bracht zoveel inzichten. Water is mijn element. Water brengt me niet alleen dichterbij de natuur, maar ook dichterbij mijn eigen natuur. Bij water krijg ik inzichten, voel ik mijn emoties stromen, word ik herinnerd aan de kracht van voelen. Water lijkt een meegaand element, maar het kan rotsen uitslijten en aarde wegspoelen. Voelen is krachtig. Dat is ook mijn taak hier op aarde: voelen, zelf voelen, anderen helpen terug te komen bij hun gevoel en zorgen dat we erover praten.
Waar voel jij je thuis?
Is het voor jou water? Of misschien bomen, zand, bergen, sneeuw? Waar voel jij je het meest verbonden? Waar laad jij op? Waar krijg jij inspiratie? Het zijn geen toevallige plekken. Je ziel trekt je ernaartoe. En daar, precies daar, mag jij zijn.
Maak tijd om die plekken op te zoeken. Het liefst alleen. Voel wat er met je gebeurt als je daar bent. Wat gaat er aan in jou? Je hoeft niet alles te verklaren of begrijpen. Als het voelt als thuiskomen, dan is het precies dat. Thuiskomen.
- Claudia -