Mam, wat zou jij doen?
Geschreven door Claudia
Als kind, tiener en jonge vrouw was het voor mij vanzelfsprekend: bij elke twijfel of moeilijke beslissing pakte ik mijn telefoon en drukte op dat ene nummer. "Mam, wat zou jij doen?" "Mam, welke keuze is de juiste?" Ik zie mezelf nog voor me, over straat lopend met mijn telefoon in de hand, vertrouwend op het advies van mijn moeder. Haar stem was als een kompas, een bron van geruststelling. Maar de tijd kwam dat ik belde, en het aan de andere kant van de lijn stil bleef. Mijn moeder was er niet meer om op te nemen.
Op dat moment besefte ik dat het tijd was voor een ander soort verbinding—een lijntje met ‘boven’, beter gezegd een lijntje naar binnen; met dat onzichtbare maar voelbare weten dat ergens diep van binnen ligt: je intuïtie. Maar hoe leg je dat lijntje? En kan het wel echt bestaan? Hoe vaak heb ik mezelf niet overtuigd dat het allemaal maar verzinsels waren, dat het slechts mijn eigen gedachten waren of simpelweg toeval als ik een soort ‘antwoord’ kreeg op mijn vraag. Herkenbaar, nietwaar?
Vertrouw op je Intuïtie
Voor velen van ons is luisteren naar onze intuïtie niet meer zo vanzelfsprekend als het ooit was. Als kind waren we nog sterk verbonden met dat innerlijke weten; we zagen, voelden en hoorden veel meer dan wat voor iedereen zichtbaar of hoorbaar was. Maar naarmate we ouder worden, neemt ons verstand het over. Onze intuïtie wordt overschaduwd, de fluisteringen ervan verdrongen door het luide geroep van ons denken.
Die innerlijke wijsheid, dat zachte stemmetje dat klinkt nét voordat je gedachten opkomen, is echter nog steeds aanwezig. Het is overal en altijd bij je. Misschien is het zelfs sterker dan de bevestiging die je ooit van een vertrouwd persoon kon krijgen. Waarom? Omdat je intuïtie verbonden is met je hogere zelf, dat deel van jou dat exact weet wat op dit moment de juiste beslissing is. Het kent jouw potentieel, jouw zielsmissie, en wat je hier op aarde te doen hebt. Vanuit dat allesomvattende weten fluistert het je toe welke weg te kiezen.
Maar dan komt je denken weer om de hoek kijken. En laat dat denken nu vaak de grootste saboteur zijn van je intuïtie. Dat innerlijke conflict tussen verstand en gevoel, tussen rationeel denken en intuïtief weten, is iets waar velen van ons dagelijks mee worstelen.
'Het is zo stil in mij' [van Dik Hout]
Echter, er is een krachtige sleutel om die verbinding met je intuïtie te herstellen en te versterken: stilte. Door stilte toe te laten, het ruisen van gedachten te temmen, creëer je de ruimte om écht te luisteren naar wat je innerlijke wijsheid je influistert. Stil zijn, zowel in je omgeving als in jezelf, verwijdert als het ware de ruis op de telefoonlijn met je intuïtie. Hoe meer je oefent in stil zijn, hoe sterker die verbinding wordt en hoe duidelijker je intuïtieve ingevingen naar voren komen.
Stilte is niet zomaar een afwezigheid van geluid; het is een actieve keuze om de wereld even op pauze te zetten en naar binnen te keren. In die stilte, hoe ongemakkelijk die soms ook voelt, kun je leren om je intuïtie te horen, te voelen, en zelfs te vertrouwen. Het is in die momenten van diepe rust en reflectie dat je innerlijke kompas het luidst spreekt.
Neem daarom bewust tijd om stil te zijn, om de stroom van gedachten te vertragen en simpelweg te zijn. In die momenten van stilte zul je merken dat je intuïtie helderder klinkt, dat de antwoorden die je zoekt dichterbij zijn dan je ooit had gedacht. Het vereist moed om stil te zijn in een wereld die constant om je aandacht schreeuwt, maar het is precies in die stilte dat je je innerlijke wijsheid zult ontdekken en omarmen.
Dus, geef jezelf de kans om de stilte toe te laten en je denken even los te laten. Misschien hoor je het al—>dat zachte, wijze stemmetje dat jou de weg wijst.
Je hoeft alleen maar te luisteren (en dat kan ook gewoon op de wc tussen de bedrijven door 😉)