Kleine, pittige krullenbol
Bij het schrijven van het boek over het ziekteproces wil ik ook een compleet beeld schetsen van wie Mia was, voordat kanker haar tot patiënt maakte. Dus ging ik op onderzoek en vroeg ik mensen die haar bij leven hebben gekend hoe zij haar herinneren. Ik vroeg mensen die haar vanuit verschillende rollen hebben gekend: als zus, (schoon)moeder, vriendin, collega, enzovoorts, om een kort stukje over haar te schrijven.
"Hoe zou je haar in één woord omschrijven?"
Kleine, pittige, lieve krullenbol.
En daar gaan we weer...😭
Leuk bedacht... maar poeh, de tranen stroomden regelmatig over mijn wangen. Wat een herkenning. Het doet me denken aan het liedje "Papa, ik lijk steeds meer op jou." Niet alleen fysiek, maar ook van binnen zit er zoveel herkenning; ik lijk in zoveel opzichten op jou, mam. Boh, wat een intense toestand. Beetje jammer dat ik niemand anders de schuld hiervoor kan geven, want dit plan om het boek te schrijven, heb ik toch echt zelf bedacht!
Voor wie het liedje (nog) eens wil horen ⤵
Stef Bos- Papa